TERUGKIJKEN,
DAAR KRIJG JE EEN STIJVE NEK VAN


maandag 27 augustus 2012

De klok

 
Ik sta hier achter het vensterglas me onnoemelijk te vervelen
Ik wou dat ik twee klokken was dan kon ik samen spelen.
 
De originele versie gaat over een hondje, maar toen ik onze klok zo voor het raam zag staan, klaar voor verhuizing naar een nieuw adres,  moest ik ineens aan dit versje denken. De foto is van belabberde kwaliteit daar moet je maar 'doorheen kijken'.

4 opmerkingen:

Tineke zei

Waar gaat die klok heen verhuizen Dil? En wat een grappig gedichtje zo.

Fia zei

Goh Dilly wat grappig bedacht....ben ook benieuwd waar de klok naar toe mag??

xx Fia

Dilly zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Dilly zei

Het gedichtje is niet van mezelf hoor. Heb ik ooit ergens gelezen. En de klok verhuist naar Harlingen.